Surinaamse rijstteelt in beeld

Artikel Boerderij. Akkerbouw in Suriname: http://www.boerderij.nl/Akkerbouw/Foto-Video/2012/11/Surinaamse-rijstteelt-in-beeld-1099203W/

Rijstteelt

Rijstonderzoek

Historie Rijssteel in Suriname

In Suriname verbouwt men al sinds eeuwen rijst, maar tot 1873 betrof het hier uitsluitend droogland rijst zoals die tot de dag van vandaag nog in het binnenland door de bosnegers wordt aangeplant in wisselbouw. De precieze herkomst van deze droogland rijst is tot op heden nog onduidelijk. Er werd al gewag gemaakt met proeven met rijstverbouw in de 17 e eeuw.
Vanaf 1873 zijn rijstrassen voor natte rijstbouw geïntroduceerd door de immigranten uit toenmalig Brits Indië en later uit Java, Nederlands Indië.

We onderscheiden ruwweg dus zeven, soms overlappende, ontwikkelingsperioden in de Surinaamse rijstbouw:1. tot ongeveer 1873, toen voornamelijk drooglandrijst werd verbouwd;
2. 1873-1900, toen de natte rijstbouw informeel in Suriname werd ingevoerd door Hindostanen en Javanen,
3. 1900-1949, toen het Landbouw Proefstation als enige de rijstverbouw met onderzoek ondersteunde,
4. 1933-1949, toen vanuit de firma van Dijk praktijkonderzoek in de gemechaniseerde rijstbouw werd uitgevoerd in Nickerie, later uitgebreid met rijstveredeling door Ir. A. D. Van Dijk, in samenwerking met het Landbouw Proefstation
5. 1949-1975, toen de Stichting Machinale Landbouw Suriname (SML) de gemechaniseerde rijstbouw op zijn areaal introduceerde en met landbouwkundig- en veredelingsonderzoek ondersteunde, daarmee het zwaartepunt van het rijstonderzoek naar het district Nickerie verleggend,
6. 1975-1993, toen de SML niet langer als experimenteel bedrijf kon worden ondersteund, steeds meer als productiebedrijf werd bestuurd, en het onderzoek niet meer afdoende kon ondersteunen,
7. vanaf 1994, toen ADRON daadwerkelijk met het onderzoek begon en zijn bijdrage aan Suriname's rijstbouw ging leveren.

Economie

De rijstsector is voor Suriname economisch gezien bijzonder belangrijk. Naast het feit dat het aan enkele duizenden personen een werkgelegenheid biedt, levert het een belangrijke bijdrage in het genereren van inkomsten (zie tabel). Deze sector voorziet de totale Surinaamse bevolking in haar hoofdvoedsel. De behoefte wordt geschat op circa 25 tot 30 duizend ton witte rijst per jaar met een waarde van circa USD 6 tot 8 miljoen. Dit is dus de besparing die de sector oplevert aan de staat. Naast deze directe bijdragen heeft deze sector ook spin-off activiteiten als gevolg.

FaciliteitenDe rijstsector heeft een zekere potentie die bij volledige benutting een behoorlijke output zou kunnen leveren. Onderstaand vindt U een opsomming van deze faciliteiten.

Kwantitatieve gegevens:Circa 60.000 ha beschikbaar
Circa 2.000 tot 3.000 boeren
7 lokale banken
Circa 20 relatief grote actieve verwerkers
Circa 350.000 ton/seizoen droogcapaciteit
Circa 20 relatief grote actieve verwerkers
Circa 350.000 ton/seizoen droogcapaciteit
Circa 110.000 ton opslag capaciteit
Circa 120 ton/u pel capaciteit
Circa 20 ton/u slijp capaciteit
Circa 5 inputsuppliers
Minimaal 2 havenfaciliteiten
1 groot pompstation (Wakay)
1 rijstonderzoekscentrum

 

video paddieoogst

<iframe src="http://player.vimeo.com/video/18804706" width="400" height="300" frameborder="0" webkitAllowFullScreen mozallowfullscreen allowFullScreen></iframe>

bron:ww.adron.nl

 

 

Kleine boeren maken het verschil

foodandcooperatives
Video – Her Royal Highness Princess Máxima of the Netherlands

                     

Verduurzaming van wereldwijde voedselketens ook in Suriname

Kleine boeren in ontwikkelingslanden en opkomende markten spelen een sleutelrol bij de wereldvoedselvoorziening in 2050.

                    

In 2050 telt de wereld 9,3 miljard mensen. Om die allemaal te voeden en van bio-energie te voorzien moet de voedselproductie in de komende decennia meer dan verdubbelen, terwijl het draagvermogen van de aarde juist terugloopt. De sleutel in handen is van kleine boeren. “In ontwikkelingslanden en opkomende markten ligt een gigantisch onbenut potentieel. ”  

De kleine boeren in Suriname zouden ook toegang moeten hebben tot financiële diensten, kennis, land, water en meststoffen,  we missen het voedsel dat zij anders wél zouden kunnen produceren.”

De ontwikkeling van de agrarische sector in opkomende en ontwikkelings-landen en toegang tot financiële dienstverlening voor deze plattelandsbevolking is noodzakelijk voor de armoedebestrijding  ook in Suriname. Agrarische coöperaties  kunnen in Suriname op districtsniveau voor lokale boeren de aangewezen ondernemingsvorm om een volwaardige handelspartner kunnen worden op de internationale voedselmarkten. De basis en de top van de voedselpiramide kunnen ook in Suriname met elkaar verbonden worden.

bron tekst: Piet Moerland congres “Samenwerken aan internationale voedselstabiliteit”
bron foto's: Saramacca Suriname twee innovatieve tuinders die organisch telen en een afzet hebben en begeleid worden door the Caribbean Institute